Van prof tot trainer: Douglas leidt multicultureel jeugdteam naar kampioenschap

Douglas Franco Texeira speelde maar liefst 244 officiële wedstrijden voor FC Twente, een tijd die hij als bijzonder en waardevol beschouwt. Tegenwoordig vervult de geboren Braziliaan zowel de rol van speler als trainer bij de Hengelose amateurclub SC Barbaros, waar hij zich volledig op zijn gemak voelt.

“Via een vriend ben ik hier terechtgekomen. Toen hij hoorde dat ik zou stoppen, hebben we gesproken. Ik wilde blijven voetballen", vertelt Douglas. Hij begon met trainen om fit te blijven en werd hartelijk verwelkomd door de jongens van het team. “Zodoende ben ik gebleven. Het is een mooie club, een fijne club. Een echte familieclub. Net als Twente, voel ik me hier echt thuis.”

Douglas heeft de stap naar een trainerscarrière gezet. “Ik heb een halfjaar stagegelopen bij Twente. Nu ben ik hier, bij Barbaros, met een contract.” Als trainer heeft hij zijn eerste diploma behaald en is hij actief bezig met de ontwikkeling van zijn spelers. “Met mijn ervaring kan ik de verdedigers goed helpen, en dat vind ik leuk om te doen. Nee, ik heb niet de ambitie om hoofdtrainer te worden. Mijn focus ligt op het opleiden van jonge verdedigers.”

In zijn O19-team, dat meer dan tien alleenstaande minderjarige asielzoekers omvat, is de voertaal Engels of Arabisch. Onder Douglas’ leiding is er in een half jaar tijd een sterke teamdynamiek ontstaan. “Deze jongens kenden elkaar niet en spreken verschillende talen. Maar ze zijn er twee keer per week bij de training, komen op tijd en willen leren. Ik ben begonnen met eenvoudige oefenvormen: bal aannemen, naar de juiste kleur overspelen en elkaar helpen op het veld. En dat herhalen we veel", vertelt hij aan Tubantia.

Afgelopen zaterdag beleefde Barbaros JO-19 een mooi moment door zich te kronen tot kampioen. Op het sportpark in Hengelo werd het team van de voormalige verdediger beloond met een kampioensbeker. Tussen de buitenlandse jongens bevinden zich enkele talenten: “Er zijn er twee of drie die echt de potentie hebben om hogerop te spelen. Maar we weten niet wat er met deze jongens zal gebeuren. Blijven ze hier of verhuizen ze naar een andere plek? Dit kampioenschap is in elk geval een herinnering voor het leven.”