Oosterwijk doet zijn aangrijpende verhaal: "Ik kon het niet meer opbrengen, ik was op"

In september 2019 kwam het nieuws naar buiten dat het contract van Jari Oosterwijk werd ontbonden. Tijdens het seizoen ervoor overleed zijn moeder aan complicaties na een operatie aan een scheurtje in haar aorta. Een klap die hij niet kon verwerken, zo laat hij weten in gesprek met Geert-Jan Jakobs van Voetbal International.

Sportief ging het op dat moment voor de wind met Oosterwijk die samen met Tom Boere een succesvol duo vormde. FC Twente speelde in de eerste divisie en de jacht naar promotie was volop ingezet. Alles ging goed tot de dag dat hij zijn ouders op zou halen van een skivakantie. Hij kreeg van zijn vader te horen dat zijn moeder onwel was geworden op Schiphol. Jari en zijn broer Jesse reden naar het ziekenhuis waar bleek dat er een scheurtje had in haar aorta.

Jari sprak nog met zijn moeder voor de operatie, maar wat er gezegd is houdt hij liever voor zich. "Daarover praten vind ik nog echt te moeilijk. We wisten niet dat het een afscheid was. Tijdens de operatie gingen we zoeken op internet. Aneurysma. Pff… Maar met zo’n operatie weet je het nooit. Mijn buurman is pas geopereerd; hij had twintig procent kans om het te halen en zit nu weer lekker in de kamer. Mijn moeder had dat geluk niet."

[google]

Twee weken later stond hij alweer op het veld in de hoop dat het de pijn wat zou verzachten, maar dit bleek slechts van tijdelijke aard. Op 15 maart ging er een knop om bij de spits. FC Twente won die dag met 5-0 van FC Volendam. Oosterwijk scoorde en gaf een assist, maar toen kwam er de botsing met Boere. "We kregen een corner. Ik ging naar de bal toe, kopte ’m ook. Tom Boere liep achteruit, vol tegen mijn elleboog op. Hij brak zijn kaak."

Het incident was opnieuw een dreun voor Oosterwijk. Zonder zijn maatje Boere in de spits was het allemaal anders. "Dat bleek ook. We werden kampioen, maar vraag niet hoe. Ik liep als een zombie over het veld." Van het kampioensfeest heeft hij weinig meegekregen. Ook de jaarlijkse afsluiter naar Ibiza liet hij aan zich voorbij gaan en niet lang daarna besefte hij dat hij er klaar mee was. "Dat hele trainen en zo, ik kon het niet meer opbrengen. Ik was op. Het liefst ging ik weg en kwam ik nooit meer terug. En dat heb ik toen gedaan."

Ook toen hij gestopt was kreeg hij nog aanbiedingen van andere clubs, maar daar had Oosterwijk totaal geen trek in. "Ik moest echt gaan rouwen om mijn moeder. Daar had ik nog helemaal geen kans voor gehad." Na een zware tijd van vallen en opstaan krabbelde hij weer op en besloot in het voorjaar van dit jaar tóch in te gaan op een uitnodiging van een zaakwaarnemer.

Hij mocht op stage bij het Hongaarse Puskás Akadémia, maar dit werd geen succes. Hij was niet fit en zat eenzaam in een hotel in Budapest. De trainer wilde zijn stage verlengen, maar Oosterwijk wist dat het klaar was. "Soms moet je luisteren naar je gevoel. Het was mooi geweest."

Inmiddels zit hij in de kruiwagens en werkt hij op de boerderij van zijn vader. Voetballen doet hij nu bij vijfdeklasser VV Lettele waar hij in de eerste vier wedstrijden drie hattricks scoorde. Nog altijd krijgt hij aanbiedingen van zaakwaarnemers, maar een terugkeer in het profvoetbal ziet Oosterwijk niet meer zitten.