Rutten en Ten Hag dreven Elia tot wanhoop bij FC Twente: "Fuck, hè!"

Eljero Elia maakte op 20-jarige leeftijd de overstap van ADO Den Haag naar FC Twente. Hier kreeg hij Fred Rutten en Erik ten Hag als zijn trainers en dat heeft hem naar eigen zeggen heel veel gebracht. Het eerste dat hij leerde was dat hij nooit op mocht geven, ongeacht de omstandigheden. Volgens Elia heeft hij zijn mooie carrière mede te danken aan deze twee oefenmeesters. Deze bracht hem onder andere bij Juventus en Feyenoord. Laatstgenoemde is vandaag de tegenstander van FC Twente in De Kuip.

"Van Rutten en Ten Hag leerde ik dat als het even niet lekker ging, je dan in ieder geval keihard moest werken", blikt hij terug in gesprek met Jeroen Kapteijns van De Telegraaf. "Daar komt denk ik ook de liefde bij de fans van FC Twente en Feyenoord vandaan. Er mag een keer iets fout gaan, maar als het moest, ging ik ook helemaal met m’n mannetje mee tot aan de achterlijn. Ik leerde dat er meer manieren zijn om het je tegenstander heel vervelend te maken."

"Dat eerste seizoen bij FC Twente speelde ik niet veel in de basis, Rutten en Ten Hag waren me echt aan het klaarstomen en maakten me wegwijs in het leven buiten het voetbal om. Zij zijn degenen die me het meeste hebben bijgebracht. Waar sta je in het leven, waar wil je naartoe, wat zijn je doelen? Jongens van de straat denken aan voetbal en de rest zal allemaal wel. Ze leerden me voorbereid te zijn, te laten groeien in het leven. Hoe dat eruitzag? Kranten lezen! Ik moest me verdiepen in de mensen, de maatschappij. Dan vroegen ze: heb je ooit wel eens een krant vastgehad? Volgens mij alleen een keer een Playboy-blaadje."

Ook moest hij vaak nablijven op de club. "Nadat iedereen weg was, moest ik altijd samen met Marko Arnautovic nog op de club blijven. Niet om krachttraining te doen, maar dan gingen we voetvolleyballen. Wij tegen Rutten en Ten Hag. We verloren con-ti-nu en begrepen maar niet hoe dat kon. We waren sneller, technischer. We konden het niet verkroppen. Fuck, hé. Later kregen we in de gaten dat het niets met voetbal te maken had. Het had te maken met mentaliteit. Niet laten provoceren, niet in discussie gaan. We werden gek, maar kregen later door dat alles draait om focus, om concentratie. Bij elke pass, bij elk schot op doel. Ze zetten ons voor schut en bevestigden pas waar ze mee bezig waren, toen we het eenmaal doorkregen en begonnen te winnen."