Daan Rots: Van dromer in een FC Twente-pyjama naar assistkoning in officieel Twente-tenue

Daan Rots is dit seizoen misschien wel één van de grootste verrassingen van FC Twente. De rechtsbuiten liep vorig seizoen met zijn ziel onder de arm. Hij zag zijn concurrent Vaclav Cerny wekelijks uitblinken en tijdens de invalbeurten die hij kreeg, kwam het er niet uit. Toen Willem II afgelopen zomer aanklopte wilde een deel van de supporters hem zelfs op de fiets afleveren in Tilburg, maar daar dacht de nieuwe trainer Joseph Oosting anders over. Hij gaf Rots het vertrouwen en de man uit Groenlo betaalde dit terug. Rots is op dit moment met vijf assists samen met Luuk de Jong en Calvin Stengs de assistkoning van de eredivisie. Een knappe prestatie van de Achterhoeker die er als klein jochie van droomde om voor FC Twente te spelen.

"De voetballiefhebbers trekken bij ons naar De Graafschap of FC Twente. Je hebt ook een deel dat voor Ajax is. Wat ik overigens helemaal niet begrijp, aan de andere kant van het land. Voor mij was FC Twente altijd de club." Rots laat weten dat hij één van de weinige spelers is die wél in de pyjama sliep van zijn club. En dat was niet alles. "Onder een FC Twente-dekbed."

Zijn vader had als leidinggevende van één van de sponsoren twee kaarten voor de hoofdtribune. Daan mocht geregeld mee en dat was een hele beleving. "Dan keek ik altijd mijn ogen uit", vervolgt hij in gesprek met Geert-Jan Jakobs van Voetbal international. "Daar zag je spelers van dichtbij. Kwam Theo Janssen een praatje maken met mijn vader en dronk hij een biertje mee. Hij stond gewoon tussen de mensen. Vond ik iets moois om te zien." Het kampioenschap in 2010 heeft hij niet gevierd, want volgens zijn herinneringen moest hij toen zelf voetballen. Rots begon bij SV Grol en later trainde hij mee bij De Graafschap. Tot er een belletje kwam van FC Twente. "Toen was het gelijk De Graafschap bellen om te zeggen dat ik niet meer kwam. Een droom was werkelijkheid geworden." Maar al snel raakte de club in de financiële problemen en bungelde het op de rand van de afgrond.

"Er kwamen berichten dat FC Twente misschien niet meer kon blijven bestaan. Bij ons aan tafel werd sober over FC Twente gesproken." De club overleefde ternauwernood, een gevoel dat inmiddels ook bekend is bij Daan. "Ik heb verschillende keren op het randje van afvallen gestaan, omdat ik pas laat ben gaan groeien. Het was dat er net op tijd weer een Onder16 kwam, anders had ik weg gemoeten."

Rots heeft vaak getwijfeld of hij het eerste wel zou gaan halen. Hij kreeg te horen dat er per lichting maar één of twee spelers door zouden stromen. Er was maar één ding dat hij kon blijven doen en dat is er te allen tijde vol voor gaan. Dat leverde hem in 2020 een kans op onder Ron Jans die instapte toen de eerste selectie helemaal was uitgehold. Deze kans greep hij met beide handen aan. In zijn tweede seizoen werd hij als basiskracht vierde met FC Twente. Vorig seizoen was er eentje om snel te vergeten, maar onder Joseph Oosting is hij weer opgebloeid. De cijfers: vijf assists en één goal in acht competitiewedstrijden en een derde plek op de ranglijst.

Dat hij dit heeft bereikt als jochie dat ooit sliep onder een Twente-dekbed maakt het verhaal extra mooi. "Een speler die van buitenaf komt en niet zo lekker in z'n vel zit, of zich niet zo lekker behandeld voelt door de trainer. Een huurling die op de bank wordt gezet en moet invallen; voor zulke jongens kan het lastig zijn om zich voor honderd procent in te zetten. Dat heb ik de afgelopen jaren af en toe gezien. Mij zal dat niet gebeuren. Ik kan slecht spelen, maar zal nooit verzaken. Ik speel voor de club, maar bén ook voor de club. Dat is een extra motivatie, geeft me extra energie." Rots ziet wel één nadeel. "Als we verliezen, heb ik dubbel pijn. Als speler en supporter."