Cuco Martina heet eigenlijk Rhu-endly

Opnieuw een interview met Cuco Martina en dit keer wéér met Tubantia. Dit interview staat echter niet in het teken van de wedstrijd tegen Ajax. In dit interview vertelt hij dat hij voor het nationale elftal van Cu­raçao had gekozen,
omdat hij toentertijd voor het inmiddels failliete RBC Roosendaal speelde. Verder vertelt hij over zijn werkelijke voornaam (niet Cuco) en over zijn tijd in Rotterdam-Zuid.

Cuco, aangenaam

„Ik stel me aan onbekenden voor als Rhu-endly. Zo heet ik offici­eel, maar niet veel mensen noe­men me zo. Ik heb geen flauw idee waarom mijn bijnaam Cuco is. Mijn moeder heet Edith, maar ze wordt Chichi genoemd. Mijn broer heet Railyson, voor ons is het Chu. Het is een Antilliaans ding volgens mij", verklaart Martina.

[google]

Cuco weet niets over zijn vader

„Dan kies ik toch voor Rotter­dam- Zuid, waar mijn familie en vrienden zijn. Het is de plek waar ik alles heb geleerd en overal heb gespeeld. Ik hou van die stad, als ik er kom ruik ik de geur van thuis. Van de saté kubatata en bruine bonen met rijst van mijn moeder. Ik hou van het geluid van de metro en de trams, van de haven. Ik ben overal in de stad te vinden, maar vooral in Zuid. Daar woon ik al 21 jaar met mijn moe­der, broer en zusje. Waar mijn va­der is, weet ik niet. Ik weet hele­maal niets van hem, dat is voor mij niet raar. Ik heb er geen be­hoefte aan om iets over hem te weten. Niet meer. Mijn moeder heeft alles voor ons gedaan en mijn broer is als een vader voor me. Hij is vijf jaar ouder dan ik. Zij leerden me dat ik uit de pro­blemen moest blijven en naar school moest gaan. Ik heb het vm­bo afgemaakt en ben daarna nog verder gegaan met een bouwoplei­ding. Ik hou ervan om met mijn handen te werken, iets te slopen en opnieuw op te bouwen. Maar de combinatie met de jeugdoplei­ding van Feyenoord werd me te zwaar. Ik ben gestopt met school.”

Tijd om volwassen te worden

"In Rotterdam voel ik me nog vaak het jonge jongetje dat ik daar altijd was. Alles is er druk, dus ik zelf ook. In Enschede is het stil. Daar moest ik aan wennen, maar het is goed voor me. Het wordt tijd om volwassen te worden. Ik moet hier voor mezelf zorgen, heb verplichtingen, moet bood­schappen doen en het huis schoonmaken. Alleen koken gaat me erg slecht af en ik heb het echt geprobeerd. Mijn beste vriend is vaak bij me, hij kan heel goed koken. Mijn moeder is er in het weekeinde en ik heb een heel lieve buurvrouw die eten voor me maakt. Heel fijn. Zelf kom ik echt niet verder dan een gekookt ei en een kant-en­klaarmaaltijd", sluit de back van FC Twente af.

[nederbet]

[ligatus]